Kur shqiptarët fitonin (1)

Kualifikimi për Euro2016 mund të duket sikur suksesi i vetëm i Shqipërisë në futboll, por nuk është i vetmi. Është suksesi më i madh, por jo i vetmi!

Loro Boriçi ishte kapiteni i parë i përfaqësueses së Shqipërisë në futboll. Me shtatë vite me shiritin e liderit, legjenda e futbollit tonë mbanë primatin për kapitenin më kohëgjatë – shtatë vite të plota. Dhe gjatë viteve të tija, Shqipëria kishte arritur majat e futbollit.

Të kemi parasysh që gjatë kohës së tij, Shqipëria nuk ishte pjesëmarrëse në kualifikimet e për Kupën e Botës. Kishin kaluar shtatë vite nga pensionimi i tij, kur Shqipëria po merrte pjesë në kualifikimet për Evropian, e edhe më vonë në Botëror.

Në majën e karrierës së tij, si 24 vjeçar, Boriçi do të udhëhiqte Shqipërinë drejt titullit të Kampionit Ballkanik, në vitin 1946. Dhe atë kundër ekipeve tjera jo të lehta për t’u kaluar – Jugosllavia, Bullgaria, e Rumania.

Pas fitores në ndeshjen e parë në histori të Shqipërisë, kundër Malit të Zi, Boriçi dhe ekipi u përballën me Jugosllavinë e Stjepan Bobekut.

Derisa Shqipëria po zhvillonte vetëm ndeshjen e dytë si ekip futbolli, për jugosllavët të cilët kishin qenë pjesëmarrës të Kupës së Botës, Lojërave Olimpike, e Kampionateve Ballkanike, ishte kjo ndeshja 112 në histori!

Rezultati pas pjesë së parë ishte 2-0 për Shqipërinë, ku kishin shënuar Pal Mirashi dhe Qamil Teliti, në minutat 6’ dhe 8’, para 20 mijë vetave, në Stadiumin Kombëtar ¨Qemal Stafa¨. Por, përvoja e bëri të veten, dhe jugosllavët përmbysën rezultatin me fillimin e pjesës së dytë duke shënuar tri herë (49’, 52’, 57’).

Loro Boriçi ishte larguar për shkak të lëndimit në fund të pjesës së parë, për t’u zëvendësuar nga Bahri Kavaja.

Në një turne prej katër ekipeve ku secili luante me secilin, dy ditë më vonë, më 9 tetor 1946, Shqipëria do të ndeshej me bullgarët të cilët kishin kaluar herët në epërsi. Loro Boriçi do të kthente rezultatin me dy golat e tij, për të vulosur fatin e ndeshjes më pas Pal Mirashi. Bullgaria binte me rezultat 3-1.

E diel, 13 tetor 1946: Bozhin Laskov shënon për Bullgarinë në minutën e 88’, duke i dhënë rezultatin final ndeshjes, 2-1 për Jugosllavinë.

Qamil Teliti shënon në minutën e 55-të për Shqipërinë, dhe bie Rumania 1-0. Bie Rumania, e cila kishte mposhtur Jugosllavinë 2-1, dy ditë më parë.

Të barazuar me pikë në krye, nga katër, Shqipëria dhe Jugosllavia do të ndaheshin nga golaverazhi. Shqipëria kishte shënuar 6, po aq sa Jugosllavia. Kishte pranuar 4, një më pak se Jugosllavia.

Një gol ishte dallimi që e bënte Shqipërinë kampione të Ballkanit pas vetëm 4 ndeshjesh zyrtare, kundër Jugosllavisë (104 ndeshje), Rumanisë (97 ndeshje), Bullgarisë (71 ndeshje).

Kampionati i ardhshëm i Ballkanit dhe Evropës Qendrore do të ndërronte formatin – do të luhej nëpër vende të ndryshme në periudha të ndryshme, pak a shumë siç luhen kualifikimet tani.

Në Shqipëri do të vinin Rumania dhe Jugosllavia, duke shënuar nga katër gola. Këtyre të fundmit do ua shënonim dy – Loro Boriçi dhe Aristidh Parapani.

Fatkeqësisht, rezultatet do të ndikoheshin nga pushteti, dhe Shqipëria do të shkonte në një periudhë të gjatë gjumi!

Vazhdon nesër [Kur shqiptarët fitonin (2)]