Pesëshe

Rreth 4880km ose sipas disa llogaritjeve 6 orë e pesë minuta fluturim është Rejkjaviku nga Prishtina.

Edhe në Rejkjavik, edhe në Valletta sonte, këngët për Kosovën nuk ndalojnë.

Dhe për dardanët që përcjellin këta djem në çdo kënd të Evropës që kanë shëtitur deri tani, është kjo pesëshe. Për të gjithë neve që nuk marrim frymë në aksionet e kombëtares tonë, të cilat aksione sonte përfunduan me pesë gola, e mund të përfundonin edhe me ndoshta pesë tjerë.

Kjo pesëshe pati nja 15 minuta plogështi në fillimin e pjesës së dytë. Pastaj veproi mësuesi Bernard, dhe pasoi rezultat. Besoj që edhe ajo tërheqje ishte e bërë me kërkesën e Challandes, dhe na mësoi edhe për strategjinë që duhet të ndjekim kundër Azerbajxhanit – të mos tërhiqemi!

Nuk guxojmë të luajmë shumë pa top, pasi kjo po mundon psiqikisht lojtarët tonë me ndjenjën e mungesës së kontrollit. Dhe ajo thënia klasike ‘sa ta kesh topin, kundërshtari s’mund të shënojë’ vlen më së miri për neve. Gjatë atyre pesëmbëdhjetë minutave patëm momente dobësie, përfshirë edhe një nga rrezikimet më të mëdha të Ujkanit.

Gjatë tërë ndeshjes katërshja e mesfushës së Maltës shtypte Shalën dhe Kryeziun, të cilët mbeten në hije, derisa me zhvendosjen e Valonit në krah të Muriqit, hapësira ndërmjet dy mureve të Maltës përdorej mirë nga krahët e sulmit. Të njëjtën bëmë edhe ne duke ndarë mesfushën defensive dhe vijën e mbrojtjes në pjesën e dytë. Kjo u përmirësua me futjen e Halimit i cili niste topa të gjatë tek Muriqi.

Vedati, lojtari më i mirë i ndeshjes, befasoi për të mirë sidomos në depërtimet dhe asistimet e tija. Avdijaj reagoi si gjysmësulmues në mënyrë të përkryer. Nuk ishte nata më e mirë për Zenelin dhe Rashicën. Të dytë patën një pjesë të parë të mirë, por mbetën në hije me angazhimin e Valonit më shumë në aspektin ofensiv.

Njëjtë mund të themi edhe për Shalën dhe Kryeziun, të cilët ishin mirë të mbuluar, por edhe të drejtuar më shumë kah Valoni. E ky, pati disa raste të humbura, të cilat do të na kushtonin në çdo ndeshje tjetër.

Krahët e mbrojtjes ishin fantastik në ofensivë. Nuk patën shumë angazhim në defensivë, e këtu ishin të shkëlqyeshëm edhe Rrahmani edhe Aliti. Halimi e Avdijaj përcaktuan lojën, ndërkohë angazhimi i Demhasajt është një hap i vogël, i parë, për të ardhmen tonë të ndritur. E kjo e ardhme mund të marrë një hap gjigant para të hënën, kur nuk duhet të mbrojmë rezultat, por të ofrojmë një spektakël sikur ky i pesëshes!